تعیین محیط مناسب برای جوانه ‏زنی غیرهم زیست بذرهای حاصل از خودگشنی ارکیدۀ فالانوپسیس رقم ‘کیوتو’

در این پژوهش جوانه ‏زنی بذرهای حاصل از خودگشنی، درصد بقا و رشد پروتوکورم‏ های ارکیدۀ فالانوپسیس رقم ‘کیوتو’ در کشت درون‏شیشه‏ای و به روش غیرهمزیست بررسی شد. برای این منظور، از پنج نوع محیط کشت مختلف شامل وسین و ونت، موراشیگ و اسکوگ، یک دوم غلظت موراشیگ و اسکوگ، نودسون و فاست تغییریافته و تیمارهای افزودنی‏های آلی شامل دو گرم پپتون، 15 درصد شیر نارگیل استریل یا ترکیبی از هر دو آن ها استفاده شد. بررسی نتایج جوانه‏زنی 30 روز بعد از کشت بذر نشان داد بهترین محیط کشت برای جوانه‏زنی بذرهای این رقم، محیط کشت نودسون تغییریافته تیمار ترکیبی پپتون همراه با شیر نارگیل (9/65 درصد) دارد. محاسبۀ درصد بقا و رشد قطری پروتوکورم‏ها 50 روز پس از کشت نشان داد بیشترین میزان بقای پروتوکورم در محیط کشت نودسون دارای تیمار پپتون (7/94 درصد) وجود داشته و بیشترین رشد پروتوکورم‏ها در محیط کشت فاست دارای تیمار ترکیبی پپتون همراه با شیر نارگیل (3/3 میلی‏متر) رخ داده است.